بیماری های مشابه

عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

عفونت ناشی از روتاویروس‌ها یکی از علل شایع اسهال است.

کریپتوسپوریدیوز (Cryptosporidiosis) یک عفونت روده‌ای است که به‌دلیل بلع اووسیست‌های عفونی گونه‌های کریپتوسپوریدیوم (Cryptosporidium) ایجاد می‌شود.

ویروس‌های نورویی (Noroviruses) شایع‌ترین علل گاستروانتریت غیر باکتریایی در ایالات متحده هستند. ویروس‌های نورویی که به نام ویروس‌های شبیه نورواک (Norwalk-like viruses) نیز شناخته می‌شوند، عضو خانواده کالیکی‌ویروس‌ها (calicivirus) و ویروس‌های RNA کوچک و بدون پوشش هستند. تخمین زده می‌شود که این ویروس‌ها سالانه باعث ۲۳ میلیون مورد گاستروانتریت حاد در ایالات متحده می‌شوند و مسئول ۸۱٪ تا ۹۰٪ از همه‌گیری‌های گاستروانتریت حاد هستند. این همه‌گیری‌ها در مکان‌های مختلفی مانند خانه‌های سالمندان، مراکز بازنشستگی، بیمارستان‌ها، رستوران‌ها، مدارس، مراکز مراقبت روزانه و کشتی‌های تفریحی رخ می‌دهند. موارد پراکنده نیز شایع هستند.

یرسینیوزیس (Yersiniosis) یک بیماری عفونی است که توسط گونه‌های یرسینیا (Yersinia) ایجاد می‌شود. این مرور بر روی یرسینیای انتروپاتوژنیک، یعنی یرسینیا انتروکولیتیکا (Yersinia enterocolitica) و یرسینیا سودوتوبرکولوسیس (Yersinia pseudotuberculosis) تمرکز دارد و یرسینیا پستیس (Yersinia pestis)، عامل ایجادکننده طاعون را شامل نمی‌شود. هر دو گونه یرسینیا انتروکولیتیکا و یرسینیا سودوتوبرکولوسیس می‌توانند انتروکولیت (enterocolitis) و آدنیت مزانتریک (mesenteric adenitis) ایجاد کنند، اگرچه یرسینیا سودوتوبرکولوسیس بیشتر با آدنیت مزانتریک مرتبط است. اکثر موارد گزارش شده یرسینیوزیس به دلیل یرسینیا انتروکولیتیکا است.

بیماری سالمونلوز (Salmonellosis) توسط گروهی از باسیل‌های گرم منفی ایجاد می‌شود و منجر به بیماری اسهالی خفیف تا شدید می‌گردد. سالمونلا (Salmonella) در سراسر جهان یافت می‌شود. سروتایپ‌های سالمونلا تایفی‌موریوم (Salmonella typhimurium) و سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella enteritidis) رایج‌ترین سروتایپ‌ها در ایالات متحده هستند و سالانه مسئول یک میلیون بیماری غذایی می‌باشند. این بیماری از طریق مصرف محصولات حیوانی آلوده (عمدتاً بوقلمون، مرغ، اردک و تخم‌مرغ) یا تماس با مدفوع آلوده منتقل می‌شود. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، پنیر نرم و گوشت گاو به دست آمده در ایالات متحده و مکزیک به یک سویه جدید مقاوم به چند دارو از سالمونلا نیوپورت (Salmonella Newport) مرتبط شده‌اند.

شیگلوز (Shigellosis) یا اسهال خونی باسیلاری، یک بیماری عفونی است که توسط باکتری‌های گرم منفی شیگلا (Shigella) که عضوی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) است، ایجاد می‌شود.

ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia)، که به عنوان ژیاردیا دئودنالیس (Giardia duodenalis) یا ژیاردیا اینتستینالیس (Giardia intestinalis) نیز شناخته می‌شود، یک پروتوزوآی تاژک‌دار روده‌ای و یکی از علل شایع اسهال (هم بومی و هم همه‌گیر) در سراسر جهان است. در ایالات متحده، ژیاردیا لامبلیا در ۴٪ تا ۷٪ نمونه‌های مدفوع مشاهده شده است و به عنوان شایع‌ترین انگل روده‌ای شناخته می‌شود. توزیع این بیماری به صورت دوگانه است، به طوری که این بیماری بیشتر در کودکان ۱ تا ۹ ساله و بزرگسالان ۳۵ تا ۴۵ ساله گزارش شده است. شیوع بیماری در اواخر تابستان و پاییز بالاترین میزان را دارد.

سیکلوسپورایازیس (Cyclosporiasis)، عفونتی است که توسط انگل سیکلوسپورا کایتاننسیس (Cyclospora cayetanensis) ایجاد می‌شود و از سال ۱۹۷۹ به عنوان یک عامل انگلی منتقله از غذا و آب شناخته شده که می‌تواند باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان شود. این بیماری معمولاً در بیماران مبتلا به عفونت HIV، افرادی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین یا کسانی که به بهداشت نامناسب دسترسی دارند، و مسافران در معرض آب، غذا یا خاک آلوده رخ می‌دهد.

انتقال کیست این پروتوزوا از راه مدفوعی-دهانی (fecal-oral route) صورت می‌گیرد، که معمولاً پس از مصرف آب یا غذای آلوده رخ می‌دهد. پس از آزادسازی کیست، این ارگانیسم به روده بزرگ حمله می‌کند.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.

عدم تحمل لاکتوز (Lactose intolerance) یک بیماری شایع جذب ناقص است که به علت کمبود آنزیم لاکتاز (lactase) در روده کوچک ایجاد می‌شود. این وضعیت پس از مصرف غذاهای حاوی لاکتوز باعث ایجاد نفخ (flatulence)، اسهال (diarrhea)، بادکردگی (bloating) و درد شکمی (abdominal pain) می‌شود. شیوع عدم تحمل لاکتوز در میان قومیت‌های مختلف متفاوت است و بیشتر در افراد با تبار آفریقایی، آسیایی، بومی آمریکایی و اسپانیایی دیده می‌شود.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و تغییر در عادات روده، مانند یبوست یا اسهال، مشخص می‌شود و هیچ ناهنجاری قابل‌شناسایی در دستگاه گوارش ندارد. این بیماری حدود 25%-50% از مراجعات سرپایی به گوارش را شامل می‌شود و دومین علت بالای غیبت از کار در ایالات متحده است.

اسهال یکی از عوارض جانبی بسیاری از داروها است، اما بیشترین ارتباط را با مصرف داروهای ضد میکروبی (antimicrobials) دارد. این عارضه یکی از شایع‌ترین اثرات نامطلوب درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها (antibiotic therapy) است و می‌تواند از ناراحتی خفیف شکمی تا اسهال شدید و کولیت (colitis) متغیر باشد. بیشتر موارد خفیف و خود محدود شونده هستند، به ویژه پس از قطع درمان. اسهال ناشی از دارو باید از کولیت کلستریدیوئیدیس دیفیسیله (Clostridioides difficile colitis) که یک عارضه عفونی ناشی از استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است و در آن سرکوب فلور طبیعی اجازه رشد به کلستریدیوم دیفیسیله تولید کننده سیتوتوکسین را می‌دهد، تمیز داده شود. مهم است که تعیین شود آیا اسهال یک عارضه جانبی دارو است یا به کلستریدیوم دیفیسیله یا علت عفونی دیگری مربوط است، زیرا استراتژی مدیریت ممکن است متفاوت باشد.